Parafia pw. Ducha Świętego w Koszalinie

Przewielebny Księże Proboszczu parafii św. Magdaleny w Radomsku. Droga w Panu Rodzino pani Grażyny - mąż Janusz, córka Elżbieta z mężem i synem, pozostali krewni, znajomi, uczniowie z dawnych lat Liceum Pedagogocznego i Technikum Elektronicznego. Wszyscy obecni z dobrej woli.

W pierwszym czytaniu jest zdanie: "Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał". Chciałbym odnieść treść tego zdania, do dzisiejszego wspomnienia Żołnierzy Wyklętych.

Znana jest pieśń: "Radością niebo brzmi całe - po ziemi płynie pieśń święta - Tobie Dziewico na chwałę - Niepokalanie Poczęta". Co znaczy Niepokalana? Św. Paweł skarży się w jednym ze swoich listów: "nie czynie dobra, które chcę, ale czynie zło, którego nie chcę...". A ona powie: "Oto ja, służebnica Pańska - niech mi się stanie według słowa Twego".

"Wierze w jednego Boga Ojca wszechmogącego, stworzyciela nieba i ziemi..." - tak zaczyna się wyznanie wiary. Dla Salomona, króla izraelskiego żyjącego około 1000 lat przed Chrystusem, a więc około 3000 lat temu, ważna była świadomość, żeby Bóg naprawdę zamieszkał na ziemi i dał się ograniczyć określonej przestrzeni, jaką posiada świątynia (cytat z 1 Księgi Królewskiej): "Niebo i niebiosa najwyższe nie mogą Cię objąć, a tym mniej ta świątynia, którą zbudowałem. Zważ więc [Boże] na modlitwę Twego sługi i jego błaganie, o Panie, Boże mój, i wysłuchaj to wołanie i tę modlitwę, w której dziś Twój sługa stara się ubłagać Cię…

Artykuł ks. dr. Kazimierza Bednarskiego opublikowany w 2011 roku w zbiorze "Litanie Romana Brandstaettera" pod redakcją Jana Kantego Pytla, siedemnastym tomie cyklu Colloquia disputatione edycji Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.   "Gatunek literacki litanii jest mocno zakorzeniony w liturgii" - pisze w przedmowie do tego tomu prof. dr hab. Jan Kanty Pytel, prezes Stowarzyszenia imienia Romana Brandstaettera. "Serdecznie dziękuję Autorom za to, że zechcieli myślą i piórem wyśpiewać pochwałę litanii wielkiego Twórcy, który coraz bardziej wdziera się w rezerwat myśli czytelnika".

Sierpień... Jest wiele tematów aktualnych, jak idea trzeźwości, która wzięła się z potrzeby historii... Oto ruiny zgładzonej Warszawy jeszcze płoną, oto święta Maryjne, 15 i 26 sierpnia, zmuszają do refleksji.

  Dorobek pisarski Eugeniusza Paukszty oczekuje wciąż na wszechstronną i dogłębną analizę. W nielicznych recenzjach ponad trzydziestu powieści pisarza dostrzec można szereg płaszczyzn nie poddanych eksploracji. Wiele ważnych aspektów i problemów pojawiających się w tych dziełach nie doczekało się dotychczas rzetelnej i dogłębnej analizy. Nietknięta pozostaje nadto cała bogata tematyka jego felietonów.

Jest książka Eugeniusza Paukszty zatytułowana "Wrastanie". Bohaterami tej powieści, poświęconej ziemiom północnym (odzyskanym) są Paweł, Wiktor i Tadeusz - chłop, robotnik i inteligent. Przyjechali tutaj, aby wrosnąć w nową rzeczywistość, zapuścić korzenie i z entuzjazmem oddać się nowej pracy. Czy było im to dane? Niestety - chłopa nazwano kułakiem, a wieś skolektywizowano; robotnika za to, że myślał i stawiał pytania - aresztowano, a inteligenta, tylko z racji, że należał do klasy "przedwojennej" - w różnoraki sposób upokarzano. Trudna to była rzeczywistość, tymczasowa, płytka i bolesna...

W Domku Kata w Koszalinie, we wtorkowe popołudnie 16 kwietnia, spotkali się ci wszyscy, którzy postanowili uczcić 65. urodziny ks. Kazimierza Bednarskiego, proboszcza parafii Ducha Świętego w Koszalinie. Program artystyczny przygotowali państwo Maria i Wacław Dąbrowscy oraz Centrum Kultury 105. Wiersze i fragmenty utworów ks. Bednarskiego recytowali i czytali Jerzy Litwin i Czesław Kaszubiak. Chociaż tematem spotkania była poezja ks. Bednarskiego, to od początku stało się jasne, że zakreślone ramy programu zostaną przekroczone.

Kościół pod wezwaniem Ducha Świętego jest budowlą nową (poświęconą 24 grudnia 1986 roku). Wchodząc do niego od strony Alei Papieża Jana Pawła II, trzeba koniecznie przejść przez bramę papieską, która nawiązuje do "łuków triumfalnych" Konstantyna i Tytusa w Rzymie, a która na ścianach podtrzymujących zwieńczenie posiada: po prawej stronie przypomnienie hasła pielgrzymki "Bogu dziękujcie, Ducha nie gaście", a po lewej stronie fragment kazania papieskiego: "wiatr towarzyszy mi od pierwszego momentu przybycia na ziemię polską nad Bałtykiem w Koszalinie. (...) Papież wierzy w wiatr, w ten z Wieczernika, w ten z Pięćdziesiątnicy, wierzy, że słowa rzucone na ten polski wiatr, nie…