Parafia pw. Ducha Świętego w Koszalinie

Biskup Edward Dajczak wydał odpowiednie wskazania. Przedstawiamy ich syntezę:

Kościół Powszechny znalazł się w nadzwyczajnej sytuacji. Pierwszy raz od wielu wieków Ojciec Święty będzie sprawował Liturgię Wielkiego Tygodnia bez szerszego udziału wiernych, z wyjątkiem asysty liturgicznej.

Z głęboką wiarą w Bożą obecność oraz w poczuciu wielkiej odpowiedzialności za zdrowie i życie wiernych Kościoła koszalińsko-kołobrzeskiego, przekazuję wskazania odnośnie sprawowania czynności liturgicznych Wielkiego Tygodnia.

Musimy zdawać sobie sprawę z tego, że dramatyczny apel "zostań w domu" nie może mieć wyjątków."

1. W związku z rozporządzeniem Ministra Zdrowia o ogłoszeniu stanu epidemii, biskup diecezjalny postanowił, kierując się troską o zachowanie zdrowia wiernych i celebransów, że od 26 marca br. do 11 kwietnia br., celebrowanie wszystkich Mszy św. i Triduum Paschalnego będzie odbywało się bez obecności wiernych świeckich, przy zamkniętych drzwiach kościołów.

Jezus, przechodząc, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» – co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc. A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: «Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?» Jedni twierdzili: «Tak, to jest ten», a inni przeczyli: «Nie, jest tylko do tamtego podobny». On zaś mówił: «To ja jestem». Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: «Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę». Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?» I powstał wśród nich rozłam. Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: «A ty, co o Nim mówisz, jako że ci otworzył oczy?» Odpowiedział: «To prorok». Rzekli mu w odpowiedzi: «Cały urodziłeś się w grzechach, a nas pouczasz?» I wyrzucili go precz. Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go, rzekł do niego: «Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?» On odpowiedział: «A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?» Rzekł do niego Jezus: «Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie». On zaś odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon. (J 9, 1. 6-9. 13-17. 34-38)

Jezus przybył do miasta samarytańskiego zwanego Sychar, w pobliżu pola, które dał Jakub synowi swemu, Józefowi. Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy źródle. Było to około szóstej godziny. Wówczas nadeszła kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta, by zakupić żywności. Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić? » Żydzi bowiem i Samarytanie unikają się nawzajem. Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto ci mówi: „Daj Mi się napić”, to prosiłabyś Go, a dałby ci wody żywej». Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej? Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Jakuba, który dał nam tę studnię, i on sam z niej pił, i jego synowie, i jego bydło?» W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem tryskającym ku życiu wiecznemu».

ZWIASTUN DOBREJ NOWINY, ŚWIADEK CHRYSTUSA UKRZYŻOWANEGO,
ORĘDOWNIK PRAWDY I WOLNOŚCI.

Umiłowani Siostry i Bracia,

W tekstach Pisma Świętego czytanych podczas dzisiejszej niedzielnej Eucharystii mowa jest o dwóch niezwykle ważnych i cennych darach, jakie otrzymujemy od Boga. Są nimi sól i światło. Jedno i drugie jest niezbędne dla życia człowieka i przyrody, która go otacza. Sól przecież nadaje smak pokarmom i zachowuje je przed zepsuciem, światło natomiast ogrzewa i oświeca. Słowo Boże zwraca jednak naszą uwagę na głębsze znaczenie tych darów. Obraz soli i światła to nauka jaką otrzymuje każdy z nas od Chrystusa. Jako Jego uczniowie nosimy w sobie jej niepowtarzalny „smak”. Naszym zaś zadaniem jest to, by nie zatrzymywać Chrystusowej nauki dla siebie, ale należy przenosić ją tam, gdzie życie utraciło swój smak i panuje ciemność. Dlatego tak ważne jest nasze codzienne zaangażowanie w głoszenie Ewangelii i dawanie o niej świadectwa, wówczas światło słowa Bożego, które w sobie nosimy, zabłyśnie w ciemnościach(Iz 58,10) i będzie świeciło wszystkim, którzy są w domu (Mt 5,15).

Charakterystyka moich relacji z profesorem, który zakochany w kapłaństwie całe kapłaństwo poświęcił nauce, prowadząc studentów do magisteriów i rozpraw doktorskich, jest naszpikowana takimi pojęciami jak wdzięczność czy spontaniczne uznanie wielkości. Takich osobowości jak Jan Kanty Pytel , nie spotyka się na co dzień. Mnie ta łaska spotkania była ofiarowana. Przez kogo? Odpowiadam bez zastanowienia: przez Ducha Świętego! Nie musiałem się przedstawiać, ani o cokolwiek prosić. Ksiądz profesor sam zapukał do drzwi plebanii w Koszalinie.

Miesięczne zamierzenia Klubu Inteligencji Katolickiej działającego przy naszej parafii.

W wieku 44 lat w wypadku samochodowym koło Polanowa zginął ks. dr Wojciech Wójtowicz, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Koszalinie. Był człowiekiem nauki, w centrum jego zainteresowań znajdowało się zagadnienie prawdy. W listopadzie 2012 roku uczestniczył w panelu naukowym, współorganizowanym przez Klub Inteligencji Katolickiej działający przy naszej parafii, na temat relacji między wiarą i rozumem. Wystąpił jako reprezentant nauk filozoficzno-teologicznych, drugim mówcą był prof. Wojciech Kacalak, który reprezentował nauki ścisłe. Na stronie parafialnej zamieściliśmy wówczas relację ze spotkania, którą przypominamy.

W przeddzień Święta Niepodległości, kilka dni po jubileuszu 39. rocznicy powołania do życia parafii pw. Ducha Świętego (4 listopada), zgodnie z parafialną tradycją, odbyło się uroczyste posiedzenie Rady Parafialnej. Honory gospodarzy pełnili ks. proboszcz Kazimierz Bednarski oraz prof. Zygmunt Płoszyński, przewodniczący Rady Parafialnej. W spotkaniu uczestniczyła również dyrektor Szkoły Katolickiej im. Jana Pawła II, Barbara Gęgotek wraz z licznym gronem nauczycielskim. Wcześniej, w piątek, uczniowie Szkoły Katolickiej przedstawili wspaniałą inscenizację ukazującą wybawienie Polski z niewoli trzech zaborców.

Pasterka w parafii Ducha Świętego. Cicha noc, święta noc,/ Pastuszkowie od swych trzód,/ Biegną wielce zadziwieni,/ Za anielskim głosem pieni,/ Gdzie się spełnił cud.

Parafia Ducha Świętego w Koszalinie od dawna słynie z corocznych imprez organizowanych razem z Urzędem Miejskim i Koszalińską Spółdzielnią Mieszkaniową "Przylesie", ale tym razem, podczas niedzielnego festynu połączonego z odpustem parafialnym, frekwencja i radość ze wspólnej zabawy, przekroczyły wszelkie oczekiwania. Zaimprowizowana na szkolnym placu widownia była wypełniona od chwili rozpoczęcia imprezy o godz. 13, a ż do zakończenia ok. godz. 19, a widzowie po kolei włączali się do tanecznego kręgu. Setki rodzin spędziły niedzielę na wspólnej zabawie, korzystającej z bogatej oferty przygotowanej przez organizatorów.

RUCH TRZEŹWOŚCI im. Św. MAKSYMILIANA KOLBEGO - PARAFIA DUCHA ŚWIĘTEGO W KOSZALINIE - w każdy ostatni piątek miesiąca, godz. 18.00, Msza Święta w intencji trzeźwości. Po Mszy świętej spotkanie z księdzem w zakrystii, Rozmawiamy o problemach związanych z nadużywaniem alkoholu. Organizujemy pielgrzymki trzeźwościowe. Tel. do kontaktu 660 742 886.

Po raz 28 ruszyła sprzed naszego kościoła pielgrzymka trzeźwości na Górę Chełmską, i po raz dwudziesty ósmy udzielił jej błogosławieństwa na drogę proboszcz parafii, ks. Kazimierz Bednarski. W południe na szczycie Góry, Mszę świętą sprawował wraz z innymi kapłanami biskup Krzysztof Zadarko.

Wiele serc połączyło się wczoraj w jednej sprawie - ratowania życia Izabeli Karpy, nauczycielki ze Szkoły Katolickiej, matki dwójki dzieci. Wspaniała impreza nie tylko przyniosła efekty finansowe, włącznie z czymś co wygląda na prawdziwy cud (tuż przed imprezą anonimowy darczyńca przekazał na leczenie 100 tys. zł), ale i budowała nas jako wspólnotę, pozwalając przeżyć niezapomniane chwile.

Impreza spotkała się z dużym zainteresowaniem koszalińskich mediów. Poniżej tekst z jednego z portali internetowych.

W niedzielę 28 stycznia 2018 dwóch rycerzy Zakonu Jana Pawła II przystąpiło do promocji III i IV stopnia - Solidarność i Patriotyzm. Rycerze otrzymali również ryngrafy z Matką Bożą. Podczas Mszy świętej kazanie głosił ks. Kazimierz Bednarski, proboszcz, kreator (twórca) pierwszej chorągwi Zakonu w komandorii koszalińsko-kołobrzeskiej (2013 rok), jej kurator, honorowy, a od niedawna również zwyczajny rycerz Zakonu. Zamieszczamy również nagranie uroczystości promocji.

W środę wieczorem 17 lipca zainaugurowano w kościele Ducha Świętego w Koszalinie wydarzenie o skali daleko wykraczającej poza parafię, Koszalin i Polskę. O godz. 18.30 rozpoczął się przegląd zespołów w ramach 50 Światowych Spotkań Chórów Polonijnych. W tym roku spotkanie miało charakter jubileuszowy, chórzyści przyjechali do Koszalina już po raz pięćdziesiąty, a jednocześnie przypadała 200 rocznica urodzin Stanisława Moniuszki (urodził się 5 maja 1819 roku). Dyrektorem artystycznym tegorocznych spotkań jest dobrze znany w Koszalinie i w parafii Ducha Świętego prof. Przemysław Pałka.

Katolicka Szkoła Podstawowa im. św. Jana Pawła II i Gimnazjum Katolickie istniejące przy naszej parafii zostały laureatami Nagrody im. kardynała Ignacego Jeża "Radość płynie z Nadziei". Nagrodę przyznano za "wielki wkład w kształtowanie modelu szkoły katolickiej w Polsce, osiągnięcia w pracy pedagogicznej i dydaktycznej". Gala wręczenie statuetki i dyplomu odbyła się w Filharmonii koszalińskiej.

Pod kościołem parafialnym trwa dziś akcja Caritas - "Zapałka nie ogrzeje". Dzielne "dziewczynki z zapałkami" ze szkolnych i parafialnej Caritas, pod kierunkiem przewodniczącej Caritas parafialnej pani Wioletty Molendy, wręczają wiernym specjalne symboliczne pudełka zapałek, opatrzone hasłem i logo Caritas. Zebranie ofiary zostaną przekazane na zakup zimowego opału dla potrzebujących.

W poniedziałek 12 września w Tykocinie koło Białegostoku odbył się pogrzeb ks. Henryka Korży, legendarnego kapłana, przez długie lata krajowego duszpasterza trzeźwości. Ten wielki krzewiciel trzeźwości był dobrze znany w Koszalinie i w parafii Ducha Świętego. Przyjaciel proboszcza ks. Kazimierza Bendarskiego, przyjeżdżał przez niemal 20 lat na sierpniowe pielgrzymki na Górę Chełmską, był mentorem i nauczycielem środowisk trzeźwościowych Koszalina.

Wspólnota wierzących parafii Ducha Świętego w Koszalinie od niedzieli 11 września będzie mogła czcić św. Urszulę Ledóchowską w relikwiach, które wniesiono tego dnia do świątyni. Uczyniła to Urszula Gajewska, mama cudownie ocalonego za przyczyną św. Urszuli Daniela Gajewskiego. Inni wierni ofiarowali piękny obraz uśmiechniętej św. Urszuli, a mądrą homilię o katolickim wychowaniu, któremu patronuje św. Urszula, wygłosił ks. proboszcz Kazimierz Bednarski, dyrektor jednej z pierwszych w Polsce, założonej przez siebie szkoły katolickiej.

W czwartek (21 lipca) gościliśmy międzynarodową grupę pielgrzymów na Światowe Dni Młodzieży, którzy przed spotkaniem w Krakowie, odwiedzają polskie diecezje, m.in. koszalińsko-kołobrzeską. Goście z Kolumbii, Nikaragui, Boliwii, Republiki Południowej Afryki, Szwajcarii, Niemiec, Włoch - zapełnili wielobarwnym tłumem stadion parafialny, tańcząc, śpiewając, oglądając występ niewidomej wokalistki Patrycji Baczyńskiej i ciesząc się swoją obecnością.

Zapukał kiedyś do drzwi naszej parafii. Chciał odprawić Mszę świętą. Ks. proboszcz Kazimierz Bednarski bez wahania wyraził zgodę. Pozostał na 7 lat, ostatnich lat swego życia. Nie był kapłanem naszej parafii, ani nawet naszej diecezji. Nie mieszkał u nas. A jednak wrósł w jej panoramę, stał się jej nieodzowną częścią, chociaż formalnie pozostawał poza nią. Cichy, nie rzucając się w oczy, ale wciąż obecny. Choć słabnący, z posuwającą się i coraz bardziej uwidaczniającą chorobą, był mocnym punktem kapłańskiego oparcia w parafii. Choć był spoza parafii i przebywał w niej dość krótko - spoczął w parafialnym grobowcu kapłańskim na koszalińskim cmentarzu, wpisując swe nazwisko w parafialne tablice wiecznej pamięci. "W dobrych zawodach wystąpiłeś, bieg ukończyłeś, wiary ustrzegłeś" - powiedział ks. Kazimierz Bednarski w homilii podczas Mszy pogrzebowej.